Współczesna Tantra Aghori – początki Tantry #3

W swoich praktykach uczą, że są 3 główne ścieżki do osiągnięcia świętości, Przebóstwienia i pełnego, wewnętrznego uwolnienia. Muszą być połączone i praktykowane razem, by wewnętrzna transformacja była kompletna i prowadziła do Przebóstwienia, mądrości, mistyczności, duchowego uzdrowienia i prawdziwej, wewnętrznej wolności.

Są nimi:

– Bhakti, całkowite oddanie się i uwielbienie, praktyki Kundalini – nieustająca modlitwa Bhakti i medytacja
– W pełni przyjęta cielesność i w pełni świadoma seksualność w takiej formie psycho-emocjonalnej ekspresji, jaka jest naturalna dla danego człowieka
– Pełne zintegrowanie cienia – naszych nieświadomych, ukrytych lęków i pragnień psycho – emocjonalno – seksualnych

POLA KREMACJI, STOSY I CZASZKI

Tradycyjną, hinduską Tantrę Aghori praktykuje się na cmentarnej ziemi i polach kremacyjnych. Aghori Saddhu są nago i mają przy sobie kości, a także zwierzęce i ludzkie czaszki. Co to oznacza?

W Tantrycznej tradycji Aghori uczą tego, że wszystko jest święte i dedykują całe swoje życie Duchowemu Przebóstwieniu. W tym celu uwalniają swoje umysły i pozbywają się absolutnie wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych uwarunkowań i ograniczeń. Jednoczą w sobie wszystkie pozorne przeciwieństwa, przekraczają wszystkie swoje tabu i robią wszystko to, czego inni ludzie się boją i nie są w stanie robić.
Oswajają śmierć.
W Indiach medytują przy zwłokach, namaszczają ciała popiołami z kremacji, jedzą ludzkie mięso z kremacyjnych stosów jako część świętego rytuału i noszą przy sobie ludzkie czaszki, by przypominały im o nieubłaganym przemijaniu  czasu, jaki mają na życie i Przebóstwienie. Robią to wszystko w przestrzeni publicznej, by przypominać wszystkim o tym, co jest na prawdę ważne i święte.
Nieustannie modlą się, medytują i przebywają w ciągłej i stałej obecności  Kali-Śakti. Czczą ją wszystkim, co robią, każdą chwilą i każdą myślą. Ogniem, dymem, mantrą, kadzidłem, popiołem, kwiatami. Swoimi ciałami, nagością, seksualnością, ascezą, przebywaniem na polach kremacyjnych, medytacją przy kościach i zwłokach, pełnym oddaniem się i wszystkimi innymi, pozornie ekstremalnymi praktykami, by każdy moment ich życia w pełni służył ich duchowemu wyzwoleniu. Koncentrują psychiczną siłę, uwalniają w sobie uśpioną moc ducha, rozwijają jak najwyższy duchowy potencjał, uzdrawiają, błogosławią każdego, kto prosi i w ten sposób służą społeczeństwu swoją duchową wiedzą, wsparciem i radą.

Swoim życiem uczą i przypominają, że wszyscy, na końcu życia staniemy się tym samym – kośćmi. Odpadnie z nas wygląd, waga, osiągnięcia, status społeczny, prestiż, bieda, lub bogactwo. Odpadnie wszystko, co nas wyróżnia i zostanie tylko to, co jest dla nas wszystkich wspólne. Nagość ciała i kości. Nagie ciała mnichów Aghori przypominają nam o tym, że jesteśmy ciałem, wszyscy takim samym ciałem, cielesnością. Nago się rodzimy i dlatego nago powinniśmy czcić Bogów, nago służyć ludziom i nago przyjmować inicjacje. I tak samo patrzeć na każdego człowieka, jak by był nagi, bez wyróżniania, bez oceniania. Bo każdy z nas, bez względu, co w życiu osiąga i jakim jest człowiekiem, na końcu życia pozostanie kośćmi, a potem, jeśli zostanie skremowany w Waranasi, zamieni się  w święty popiół do namaszczania ciała. 

Dlatego Aghori mają przy sobie czaszki. By w każdej chwili duchowej praktyki przypominały im, że mają ograniczony czas na życie, na rozwój i Przebóstwienie. Bo zmarli już tego czasu nie mają. Ich czas się skończył i pozostały nagie, gołe kości.

PRAKTYKI AGHORI

1, MEDYTACJA I KONTROLA UMYSŁU

Pierwszą potrzebą w praktyce Tangtry Aghori jest praca z umysłem i osiągnięcie mistrzostwa w punktowym skupieniu, koncentracji swojej psychicznej siły i medytacyjnym wyciszeniu umysłu. Umiejętność swobodnej, pełnej kontroli własnych myśli i nauka zarządzania swoim umysłem w każdej chwili, bez względu na stan emocjonalny, wydarzenia zewnętrzne, czy wykonywane czynności. Pozwala to na utrzymywanie swojego umysłu w stanie stałej, nieustającej, wielbiącej modlitwy Bhakti. Jest to niezbędne do praktyk Kundalini i pełnego przekształcenia psychiki, świadomości i energii, by przyjąć w siebie całą, psycho-energetyczną moc Kali-Śakti w jej wszystkich 8 głównych i 64 mniejszych formach Matrikas. A następnie transmitować tą moc w siebie  i dzięki niej rozwijać swój duchowy potencjał, osiągać duchowe wyzwolenie i się Przebóstwiać.

By to ułatwić, wszystkie praktyki tradycyjnej Tantry przekazywane są od wieków w takiej samej postaci:

– indywidualnie z mistrza na ucznia, przy czym inicjacje w dużej mierze są dostosowane do konkretnej osoby
– sekretnie – gdy w pobliżu są inni adepci / osoby trzecie, mantry inicjacyjne są przekazywane na ucho
– w momencie, w którym mistrz wie, że adept jest gotowy

Dlatego w tradycyjnej Tantrze nie ma inicjacji wspólnych, czy nauk wspólnych dla wszystkich adeptów. W Tantrze Aghori wszystko odbywa się indywidualnie, dlatego że każdy adept rozwija się w swoim osobistym tempie, aspekcie i swoją osobistą ścieżką poznania. Więc ma rozmawiać z Kali-Śakti, uczyć się od Kali-Śakti  i praktykować z Kali-Śakti, a nie z innymi adeptami. Dlatego inicjacje i praktyki wspólne mijały by się z celem.     

W następnej części:

Praktyki Aghori c.d.
– trucizny ciała i ducha
– rytualny kanibalizm i wszystko, co dla innych nie czyste
– uwolnienie z uwarunkowań, ograniczeń i barier
– Śakti – czysta moc ducha

Zobacz również:
Terapia Traumy
Terapia prowokatywna